P O P I E L E C

Dzień postu ścisłego – początek Wielkiego Postu.

Wszyscy wierni, każdy na swój sposób, obowiązani są na podstawie prawa Bożego czynić pokutę. Żeby jednak wszyscy przez jakieś wspólne zachowanie pokuty złączyli się między sobą, zostają nakazane dni pokuty, w które wierni powinni modlić się w sposób szczególny, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwiania siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość, zgodnie z postanowieniami prawa.

W Kościele powszechnym dniami i okresami pokutnymi są poszczególne piątki całego roku i Okres Wielkiego Postu.

Wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów, zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu, należy zachować we wszystkie piątki całego roku i Środę Popielcową chyba, że w danym dniu przypada jakaś uroczystość. W Polsce dniem wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych jest także zwyczajowo Wigilia Narodzenia Pańskiego (24 XII). Natomiast post obowiązuje w Środę Popielcową oraz w Wielki Piątek.

Prawem o wstrzemięźliwości są związane osoby, które ukończyły 14. rok życia, prawem zaś o poście są związane wszystkie osoby pełnoletnie między 18 a 60 rokiem życia. Duszpasterze oraz rodzice winni zatroszczyć się o to, ażeby również ci, którzy z racji młodszego wieku niezwiązani jeszcze prawem postu i wstrzemięźliwości, byli wprowadzeni w autentycznego ducha pokuty.